Hong Kong

Hallo allemaal,

Ja, ja, ik ben er nog en heb de lange vliegreis overleefd!
Afscheid nemen en alleen erop uit gaan is wel raar hoor, maar ik heb nu al zoveel beleefd dat ik er geen spijt van heb.
Het avontuur begon eigenlijk pas echt op het vliegveld van Hong Kong.
Bij de landing zag ik al dat het vliegveld en de stad erg groot waren.

Op het internet had ik gelezen dat de meeste mensen Engels praten dus ik maakte mij geen zorgen.
Vol zelfvertrouwen kwam ik op het vliegveld.

Alleen al gauw was de vraag: waar is de uitgang?
Vragen aan het personeel leek een goed idee, maar ze wezen allemaal vaag naar een richting. Links? Nee toch rechts? Of wacht bedoelden ze gang 1 of gang 3?

Gelukkig zat een andere Nederlander in hetzelfde schuitje en hebben we samen de weg gevonden.
Hij ging naar een hotel, dus was ik weer op mezelf aangewezen.
Aangezien het vliegveld al onoverzichtelijk was, besloot ik de stad toch niet in te gaan.
De Big Buddha was in de buurt van het vliegveld dus dat werd het plan.

Met de bus moest ik naar tsu chung station en van daar met een kabelbaan.
Maar hoe betaal je voor de bus? Na weer wat vage gebaren kwam ik bij de bushalte.
Daar stond ik te prutsen met mijn geld, gezien het feit dat ik 3,5 dollar moest betalen.
Net op het moment dat ik het wilde vragen aan mensen bij de bushalte, begon een jongen tegen mij te praten of ik hulp nodig had.
Ik had 3 woorden gezegd en de jongen, Stefan, begon Nederlands te praten.
Hij kwam uit Amsterdam en was op bezoek bij familie. Groter toeval bestaat niet! Hij ging ook naar de big buddha dus ik was erg blij!

We zijn eerst naar boven gegaan met de kabelbaan waarbij we een prachtig uitzicht hadden.
Vervolgens liepen we naar de Big Buddha. Om er te komen moet je 243 traptreden omhoog.
Dat valt wel mee, maar laat het nou 29 graden zijn en heel vochtig en je hebt een uitdaging.
Het was het natuurlijk helemaal waard. Vervolgens zijn we naar het wisdom path gelopen, een pad met allemaal palen met spreuken erop.
Het was een erg mooi gezicht met de mistige omgeving.
Vervolgens zijn we nog naar het fun path geweest en naar de boeddhistische tempels.
Natuurlijk zag het er allemaal super uit!

Met een bus konden we naar beneden om een klein vissersdorpje te bezoeken.
De rij voor de bus was alleen zo lang en de bus kwam zo weinig, dat we een taxi namen.
Het zorgde ervoor dat we de drukte voor waren.

Het was daarbij ook opvallend dat er heel veel Chinezen waren. Een lange Hollandse meid tussen al die mensen zorgde voor enige hilariteit bij ons.
In het vissersdorp was het erg leuk. Je zag wel veel armoedige huizen maar de mensen zagen er niet ongelukkig uit. We zijn gaan varen met een boot, hebben Chinees eten geproefd en zijn toen weer naar het vliegveld gegaan. Daar hebben we een hapje gegeten en na veel wijzigingen de juiste gate gevonden.

Ik heb Stefan gedag gezegd en ging het vliegtuig in. Het vliegtuig was ook een aardig avontuur. Ik werd gevraagd te wisselen van plek met een oude vrouw zodat ze naast haar man kon zitten, die voor het eerst vloog. Natuurlijk zeg ik dan geen nee. Dus heel de weg waren ze heel vriendelijk en praatten ze veel met mij. Ze kwamen uit China en gingen op vakantie naar Nieuw-Zeeland. Het vreemde was dat aan het einde van de vlucht de vrouw zei: oh trouwens ik ben een beroemde actrice in China geweest. Net na de landing kwamen er opeens allemaal Chinezen om ons heen staan om foto's te maken. De oude vrouw vond het leuk om mij ook op de foto te hebben en dus werd ik gedwongen op de foto gezet. Leuk hoor met zo'n slaperig hoofd na een 10 uur durende vlucht... Maar wellicht ben ik na dit avontuur wel beroemd, dus mensen in China, hou je ogen open of er geen foto van mij langs komt.

Nou dit is al een heel verhaal dus mijn Nieuw- Zeeland verhalen komen er binnenkort ook aan.

Jullie horen van mij!

Veel liefs, x Anneloes